تفاوت‌ها و هم‌افزایی آنتی‌اکسیدانت‌های 1010 و 168

در صنعت پلیمر، تخریب اکسیداتیو یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در طول فرایند و دوره سرویس قطعات است. برای مقابله با این مشکل، دو آنتی‌اکسیدانت پرکاربرد به‌طور گسترده استفاده می‌شوند:

• Antioxidant 1010 (فنولی اولیه، CAS: 6683-19-8)

• Antioxidant 168 (فسفیت ثانویه، CAS: 31570-04-4)

آنتی‌اکسیدانت 1010 با مکانیسم مهار رادیکال‌های آزاد به پایداری بلندمدت کمک می‌کند، در حالی که آنتی‌اکسیدانت 168 با تجزیه هیدروپراکسیدها نقش اصلی را در پایداری فرایندی ایفا می‌کند. ترکیب این دو افزودنی عملکردی هم‌افزا (Synergy) ایجاد می‌کند که باعث بهبود همزمان پایداری حین فرایند و دوام درازمدت پلیمرها می‌شود.

خواص و ویژگی‌ها

Antioxidant 1010 – فنولی اولیه

• فرمول مولکولی: C₇₃H₁₀₈O₁₂ | وزن مولکولی: 1177.6

• ظاهر: پودر یا گرانول سفید

• نقطه ذوب: 110–125 °C

• فراریت: ≤ 0.50%

• خلوص: ≥ 98%

• دوز مصرفی: 0.1–0.5% وزنی

• کاربرد: پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن، پلی‌کربنات، ABS و POM

• مزیت کلیدی: مقاومت عالی در برابر استخراج و پایداری بلندمدت

Antioxidant 168 – فسفیت ثانویه

• فرمول مولکولی: C₄₂H₆₃O₃P | وزن مولکولی: 646.94

• ظاهر: پودر سفید

• نقطه ذوب: 183–187 °C

• فراریت: ≤ 0.30%

• خلوص: ≥ 99%

• دوز مصرفی: 0.1–1.0% وزنی

• کاربرد: پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن، پلیمرهای مهندسی و قطعات شفاف

• مزیت کلیدی: پایداری فرایندی عالی و شفافیت بالا

سازوکار عملکرد

• AO-1010 (فنولی اولیه): مهار رادیکال‌های آزاد و جلوگیری از تخریب زنجیره‌ای → افزایش دوام حرارتی و نوری.

• AO-168 (فسفیت ثانویه): تجزیه هیدروپراکسیدها پیش از تشکیل رادیکال‌های آزاد → بهبود پایداری فرایندی و کاهش تغییر رنگ.

هم‌افزایی 1010 و 168

ترکیب این دو افزودنی مزایای زیر را فراهم می‌آورد:

• افزایش زمان القای اکسیداسیون (OIT)

• بهبود شاخص جریان مذاب (MFR) و حفظ خواص مکانیکی

• کاهش زردگرایی و افت براقیت در aging

• ثبات همزمان در طول فرایند و دوره سرویس

دوز و فرمولاسیون پیشنهادی

• پلی‌الفین‌ها (PE/PP): AO-1010: %w/w 0.10–0.30 + AO-168: %w/w 0.10–0.30

• پلیمرهای مهندسی (PC, ABS, POM): AO-1010: %w/w 0.10–0.50 + AO-168: %w/w 0.10–0.50

• کاربردهای شفاف: نسبت 1010:168 حدود 1:2 برای کاهش زردگرایی و افزایش شفافیت.

نتیجه‌گیری

به‌طور خلاصه، Antioxidant 1010 و Antioxidant 168 مکمل یکدیگرند. AO-1010 با مهار رادیکال‌های آزاد پایداری بلندمدت را تضمین می‌کند، و AO-168 با تجزیه هیدروپراکسیدها پایداری حین فرایند را ارتقا می‌دهد. استفاده از این دو افزودنی در کنار یکدیگر، بهترین راهکار برای افزایش دوام، بهبود خواص مکانیکی و حفظ ظاهر مطلوب پلیمرها است.