ثبات نوری یا Lightfastness یکی از مهمترین معیارها در انتخاب پیگمنتها برای محصولات در معرض نور است. از رنگهای ساختمانی گرفته تا چاپهای صنعتی، استفاده از پیگمنتهایی که در برابر اشعه فرابنفش (UV) پایدار باشند، کیفیت و ماندگاری محصول نهایی را تضمین میکند. اما این پایداری چگونه اندازهگیری میشود؟ در این مقاله، به بررسی دقیق روشهای تست مقاومت نوری و عوامل مؤثر بر آن میپردازیم.
مقاومت نوری (Lightfastness) چیست؟
مقاومت نوری توانایی یک پیگمنت در حفظ رنگ اولیه خود در مواجهه با نور، بهویژه نور خورشید (UV)، در طول زمان است. پیگمنتهای ضعیف در این زمینه ممکن است زرد شوند، کمرنگ یا حتی تغییر رنگ دهند.
چرا مقاومت نوری مهم است؟
افزایش طول عمر محصول
جلوگیری از تغییر رنگ و بیکیفیت شدن ظاهر
حفظ اعتبار برند در محصولات چاپی و بستهبندی
ضروری در محصولات فضای باز، خودرو، نما، تابلوسازی
روشهای استاندارد تست مقاومت نوری
1. Blue Wool Scale (BWS):
در این روش، نمونه در کنار ۸ نوار پارچهای با رنگ آبی که هر کدام مقاومت مشخصی دارند، تحت نور مصنوعی یا طبیعی قرار میگیرد. نمره 1 تا 8، نشاندهنده میزان پایداری رنگ است.
نمره 1: بسیار ضعیف | نمره 8: بسیار مقاوم
2. Xenon Arc Test:
استفاده از نور زنون شبیهسازی نور خورشید، تحت شرایط کنترلشده (رطوبت، دما، زمان). تغییرات رنگ با دستگاههای اسپکتروفتومتر اندازهگیری میشود. مزایا: دقیقتر و صنعتیتر
رزین، تینر و افزودنیها بر پایداری نهایی تأثیر دارند
راهکارهای افزایش مقاومت نوری پیگمنتها
انتخاب پیگمنتهایی با نمره مقاومت نوری بالا (6 تا 8)
استفاده از پوششدهندههای UV stabilizer
افزودن آنتیاکسیدانها به سیستم رنگ
اجتناب از پیگمنتهای آلی نامرغوب در مصارف خارجی
تست نمونه قبل از تولید انبوه
مقایسه مقاومت نوری پیگمنتهای آلی و معدنی
ویژگی
پیگمنت آلی
پیگمنت معدنی
مقاومت نوری
پایین تا متوسط (نمره 2–6)
بالا (نمره 6–8)
پایداری حرارتی
متوسط
بالا
درخشش رنگ
زیاد
کمتر
قیمت
معمولاً بالاتر
اقتصادیتر
نتیجهگیری
مقاومت نوری یک فاکتور حیاتی در تضمین کیفیت و ماندگاری محصولات رنگی است. با انتخاب هوشمندانه پیگمنتهای مقاوم در برابر UV، میتوان از مشکلات تغییر رنگ، نارضایتی مشتری و خسارتهای اقتصادی جلوگیری کرد. پیشنهاد میشود قبل از انتخاب پیگمنت، نتایج تستهای نوری را از تأمینکننده دریافت و مقایسه نمایید.